گردشگری عشایری، نوعی از گردشگری مازندران که ناشناخته مانده - وبلاگ جزیره

به گزارش وبلاگ جزیره، محمدرضا اورمزدی کارشناس حوزه گردشگری در گفتگویی با اشاره به اینکه گردشگری عشایری و روستایی در سال های اخیر به وسیله سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و سازمان امور عشایری مطرح شده، اظهار کرد: جمعیت حدود 2 میلیون نفری کوچ رو و عشایر در ایران 25 درصد فراوریات دامی و لبنی کشور را فراوری و تأمین می نمایند.

وی با بیان اینکه بیش از 96 ایل و 600 طایفه در ایران حضور دارند، توضیح داد: بارزترین عشایر در استان فارس، جنوب شرق ایران و بخش هایی از فلات مرکزی دیده می گردد.

مازندران دارای حدود 2 تا 4 درصد از جامعه عشایر کشور است

محقق و پژوهشگر حوزه دنیاگردی شاخصه های مهم زندگی عشایری را کوچ رو بودن، دسترسی به منابع آب و معیشت مبتنی بر پرورش دام دانست و اعلام کرد: بخش اعظمی از بازار صنایع دستی کشور به وسیله عشایر در حال فراوری است که یکی از ارکان مهم صنعت دنیاگردی محسوب می گردد.

وی، زندگی عشایری و فرهنگ نهفته در آن را بزرگترین جاذبه برای دنیاگردان داخلی و به ویژه دنیاگردان خارجی و بین المللی دانست و گفت: یکی از فاکتورهای مهم جذب دنیاگرد، سیاه چادرهای ایل شاهسوند، بختیاری و لرستان است.

اورمزدی با اشاره به اینکه آخرین آمار جامعه عشایری در سال 1360 حدود 2 میلیون نفر بوده، اظهار کرد: به علت نبود ظرفیت های لازم برای طوایف عشایری در حال حاضر با کاهش حدود 400 هزار نفری این قشر رو به رو هستیم که تهدید بزرگی برای کشور محسوب می گردد، زیرا با کاهش آنان ارکان فراوری، جاذبه های فرهنگی و صنایع دستی کشور دچار تزلزل می گردد.

جاذبه ای که تا به امروز دیده نشده است

این استاد دانشگاه با بیان اینکه متأسفانه ظرفیت دنیاگردی عشایری در کشور تا به امروز دیده نشده است، توضیح داد: توجه به جامعه بومی و محلی در دنیاگردی پایدار باید براساس شناخت کافی و برنامه ریزی صحیح انجام گردد، به عنوان نمونه استان آذربایجان شرقی و غربی آژانس های توریستی پکیج های بازدید از چادرهای عشایر را برای مسافران طراحی نموده اند، اما در مازندران به این موضوع بها داده نشده است.

وی با اشاره به اینکه حرکت های خوبی در بخش دنیاگردی کشاورزی، مزرعه ای و روستایی شده است، اعلام کرد: در دنیاگردی عشایری بسیار ضعیف عمل شد به طوری که بعضی از افکار عمومی و حتی بخشی از نهادهای برنامه ریز شهری فکر می نمایند مازندران فاقد عشایر است و عشایر را فقط در بخش های خاص کشور می شناسند.

اورمزدی گفت: نقش رسانه در اطلاع رسانی این حوزه به جامعه تورگردانان و فعالان عرصه دنیاگردی بسیار مؤثر خواهد بود.

وی با اشاره به اینکه هرگز عشایر باعث تخریب محیط زیست نشدند، اضافه نمود: هر دنیاگردی که وارد جامعه عشایری گردد با تحت تأثیر قرار گرفتن روش زندگی عشایر در حفظ محیط زیست نیز کوشش خواهد نمود.

اورمزدی گفت: فرهنگ غنی ملی و میهنی نهفته در دنیاگردی عشایری به همراه داده های فلکلور منطقه که 100 درصد با منطقه ها جنوب ایران فاصله دارد، می تواند در راستای اهداف توسعه پایدار باشد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه امروزه شلوغی های زندگی ماشینی مسافران را جذب محیط های بکر و توأم با آرامش می نماید، توضیح داد: دنیاگردی عشایری برترین گزینه برای دور بودن از زندگی ماشینی، تکنولوژی شهری و تجربه زندگی بکر است.

وی با بیان اینکه دنیاگردی مدرن و عشایری هرکدام مسیر خود را طی می نمایند، اضافه نمود: هتل هایی لوکس و چند ستاره و بعلاوه طبیعت گردی و زندگی عشایری هرکدام مخاطب های خاص خود را دارد و هیچ تضادی بین دنیاگردی عشایری و مدرن وجود ندارد.

اورمزدی در سرانجام با بیان اینکه بیش از 80 شاخه دنیاگردی در دنیا وجود دارد که در ایران کمتر پرداخته شده، یادآور شد: امروزه اپیدمی نو به نام بومگردی، دنیاگردان زیادی را برای برطرف استرس و خستگی های ناشی از کار به خود جذب نموده تا کمتر در پی مکان های لوکس و هتل های چند ستاره باشند.

منبع: ایسنا