تغییرات مثانه در بارداری - وبلاگ جزیره

به گزارش وبلاگ جزیره، از سه ماهه اول بارداری، افزایش تعداد دفعات و فوریت احتیاج به ادرار کردن یکی از علائم رایج است که به خاطر هورمون های بارداری و تغییرات مثانه رخ می دهد.شما ممکن است احساس کنید بیشتر از همواره احتیاج به قضای حاجت فوری دارید. فوریت احتیاج به ادرار کردن در این دوران بسیار شدیدتر از حالت عادی است و احتمالا در مواقع احتیاج، سخت بتوانید ادرارتان را نگه دارید و باید سریع تر خود را به سرویس بهداشتی برسانید.

عفونت مجاری ادرار در بارداری

البته باید بدانید که عفونت مجاری ادراری هم در دوران بارداری شایع است که یکی از علائمش احتیاج فوری به تخلیه مثانه و تکرر ادرار است و همانطور که می دانید، این موارد از علائم بارداری نیز هستند. بنابراین پزشک می تواند با انجام آزمایش های منظم علائم عفونت ادراری را شناسایی کند.

سه ماهه سوم و بی اختیاریدر انتها بارداری به خاطر تغییراتی که در عضلات دیواره مثانه اتفاق افتاده، ظرفیت مثانه شما دو برابر می گردد. اما بسیاری از خانم ها در این مرحله از بارداری دچار بی اختیاری ادرار می شوند. این اتفاق به خاطر افزایش میزان شکم شماست که فشار شکمی را بیشتر می نماید. به همین دلیل است که وقتی می خندید، سرفه یا عطسه می کنید، عضلات کف لگن تان هم متقابلا برای تحمل این فشار به چالش کشیده می شوند.

بی اختیاری ادرار ممکن است خفیف یا شدید باشد. اما بر اساس مطالعات محققان، سن و شاخص توده بدن از جمله ریسک فاکتورهای بی اختیاری ادرار در بارداری هستند.

بی اختیاری ممکن است بعد از بارداری ادامه داشته باشد و ممکن است بلافاصله بعد از زایمان وجود نداشته باشد. برخی از خانم ها تا 40 سالگی، مشکل مثانه ندارند.

انواع بی اختیاری ادرار در بارداری و بعد از آننوع بی اختیاری ادرار در زمان بارداری معمولا از نوع بی اختیاری استرسی است که به آن مثانه عصبی یا SI (Stress Incontinence) هم می گویند.

بی اختیاری استرسی به این معنی است که ادرار به خاطر افزایش فشار وارده به مثانه، نشت می نماید و بی اختیار خارج می گردد. در بی اختیاری استرسی، ماهیچه اسفنکتر مثانه برای نگه داشتن ادرار، به میزان کافی خوب عمل نمی نماید.

البته بی اختیاری ادرار در بارداری ممکن است به خاطر مثانه بیش فعال رخ می دهد. زنانی که دچار بیش فعالی مثانه می گردد، مجبورند بیشتر از معمول ادرار نمایند چراکه مثانه شان دچار اسپاسم های غیرقابل کنترل می گردد.

ضمن اینکه ماهیچه های اطراف مجرای خروج ادرار- لوله خروجی ادرار از مثانه- ممکن است درگیر شده باشند. وظیفه این ماهیچه ها، جلوگیری از خروج بی اختیار ادرار از بدن است اما اگر مثانه دچار انقباض های شدید گردد، ممکن است ماهیچه های اطراف مجرای خروج ادرار هم از کار بیفتند.

اسفنکتر مثانه ماهیچه ای صاف است که کف مثانه قرار گرفته و کارش کنترل جریان ادرار است. در بارداری، کشیدگی رحم باعث افزایش فشار بر مثانه می گردد.

عملکرد ماهیچه های داخل اسفنکتر مثانه و کف لگن ممکن است به خاطر فشار اضافی مختل گردد. زمانی که فشار اضافی به بدن وارد می گردد- مثلا وقتی مادر باردار سرفه یا عطسه می نماید- چند قطره ادرار به خارج از مثانه نشت می نماید.

بعد از بارداری، اختلالات بی اختیاری ادامه پیدا می نماید؛ چراکه زایمان، ماهیچه های کف لگن را ضعیف نموده و می تواند منجر به بیش فعالی مثانه گردد. بارداری و زایمان بعلاوه ممکن است به خاطر بروز موارد زیر، باعث اختلالات کنترل مثانه بگردد:

آسیب به اعصاب کنترل نماینده مثانه

حرکت مجرای خروج ادرار و مثانه در طول بارداری

اپیزیوتومی؛ برشی که در طول زایمان روی عضلات کف لگن ایجاد می گردد تا بچه راحت تر از کانال زایمان خارج گردد

به مثانه تان یاری کنید!تحریم خوراکی های تحریک نماینده: مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که مثانه را تحریک می نمایند و باعث افزایش و تکرر اضطراری ادرار می گردد، قطع نموده یا به حداقل برسانید؛ خوراکی هایی مثل: چای و قهوه کافئین دار، حتی شکلات، نوشیدنی های گازدار، غذاهای تند و گوجه فرنگی.

دریافتی مایعات: حتما روزانه اندازه کافی آب و مایعات بنوشید و فکر نکنید با کم کردن مصرف مایعات، یاریی به مثانه تان می کنید؛ برعکس! با کاهش دریافتی مایعات احتمال بروز عفونت های ادراری را هم زیاد می کنید. پس حتما روزانه 1.5 لیتر آب و مایعات سالم بنوشید. البته اگر به نوشیدن این اندازه مایع عادت ندارید، به تدریج مصرف مایعات تان را افزایش دهید تا به 1.5 لیتر در روز برسد.

ورزش های تقویتی کف لگن: مطالعات زیادی نشان داده اند که انجام ورزش های کف لگن، آن هم برای 3 بار در روز طی دوران بارداری می تواند ریسک بروز بی اختیاری ادرار و سایر اختلالات کف لگنی در دوره بعد از زایمان را کاهش دهد. معروف ترین این ورزش ها، ورزش کگل است که به تقویت عضلات کف لگن یاری می نماید. پس سعی کنید با 10انقباض 10 ثانیه ای آغاز کنید و این تعداد را 3 بار در روز تکرار کنید. یادتان باشد یادتان باشد وقتی عطسه می کنید، خود را منقبض کنید تا مانع از نشت ادرار شوید. یادتان باشد برخی خانم ها در این موارد عضلات کف لگن شان سفت است و باید اول یاد بگیرند که چطور ماهیچه هایشان را شل نمایند. اگر شما درد دارید یا نمی دانید چطور باید ورزش های مربوط به کف لگن را انچام دهید، می تانید با یک فیزیوتراپیست متخصص عضلات کف لگن مشورت کنید.

درمان بی اختیاری ادرار در بارداریروش های رفتاری مثل زمان بندی ادرار و تمرین دادن مثانه می تواند برای درمان بی اختیاری ادرار در دوران بارداری و بعد از آن موثر باشد. این روش ها معمولا به عنوان اولین درمان استفاده می گردد و در خانه قابل انجام است.

تغییر عاداتی که در این روش های رفتاری توصیه می گردد، هیچ عوارض جانبی ندارند. برای زمان بندی ادرار شما بایداز یک جدول یا دفتری برای ثبت دفعات ادرار و نشت ادرار بهره ببرید. به این ترتیب الگوی نشت ادرارتان را به دست می آورید و می توانید دفعات بعد، در زمان هایی که قبلا یادداشت نموده اید، سریع تر خود را به سرویس بهداشتی برسانید.

در روش تمرین دادن و آموزش مثانه هم شما با طولانی کردن فواصل دستشویی رفتن حتی برای چند دقیقه کوتاه، به مرور توانایی مثانه را برای کنترل و نگه داشتن ادرار افزایش دهید.

مثلا برای آغاز هر یک ساعت یک بار دستشویی بروید و مدتی این الگو را رعایت کنید. بعد فاصله بین دستشویی رفتن تان را به 90 دقیقه یکبار برسانید. در نهایت این زمان را به دو ساعت، 3 ساعت و 4 ساعت یکبار برسانید.

روش دیگر این است که سعی کنید هر وقت احساس می کنید مثانه تان پر شده، یک ربع دستشویی رفتن را به تاخیر بیندازید. این کار را دو هفته ادامه دهید. بعد تاخیر بین ادرار کردن را به نیم ساعت رسانده و به همین ترتیب فواصل را افزایش دهید.

در مواردی ممکن است پزشک توصیه به استفاده از رحم بند یا حلقه پساری کند؛ وسیله ای که مجرای ادرار را مسدود می نماید یا باعث تقویت ماهیچه های لگن می گردد. در ضمن داروهایی هم برای کنترل اسپاسم عضلات مثانه یا تقویت عظلات داخل مجرای ادرار تجویز می گردد. برخی از این داروها می توانند باعث آرامش مثانه بیش فعال شوند.

منبع: نی نی سایت

منبع: راسخون