اتفاق شگفت انگیزی که در سرعتی بالاتر از سرعت نور رخ می دهد! - وبلاگ جزیره

به گزارش وبلاگ جزیره، گروهی از فیزیکدانان دانشگاه ورشو و دانشگاه ملی سنگاپور معتقدند که اجسام می توانند با سرعتی بیش از سرعت نور حرکت نمایند و در آن صورت، خطوط زمانی متفاوتی را تجربه خواهند کرد. تقریبا به این معنا که همه انتخاب ها و احتمالات را تجربه می نمایند. و این برای ما بسیار عجیب و دور از فکر است.

به گزارش وبلاگ جزیره و به نقل از ساینس الرت، هیچ چیز نمی تواند سریع تر از نور حرکت کند؛ این یکی از قوانین فیزیک است که در تار و پود نظریه نسبیت خاص اینشتین تنیده شده است. هر چیزی هر قدر که بتواند سریع تر حرکت کند، به انجماد زمان و توقف از منظر خودش نزدیک تر می گردد.

هرقدر بتوانید با سرعت بیشتری حرکت کنید، به مسائل معکوس شدن زمان و برهم خوردن علیت نزدیکتر می شوید.

محققان دانشگاه ورشو در لهستان و دانشگاه ملی سنگاپور نظریه نسبیت انیشتین را بسط داده اند و به این ترتیب، بدون اینکه کارشان مخالفتی با قوانین فیزیک داشته باشد، از محدودیت های تئوری نسبیت عبور نموده اند.

آن ها با بسط نسبیت خاص انیشتین، سه بعد زمانی را با یک بعد فضایی ترکیب می نمایند (1+3 فضا - زمان) که در مقابل سه بعد مکانی و یک بعد زمانی قرار می گیرد که همه ما عادت نموده ایم به این شکل به دنیا فکر کنیم.

این مطالعه تازه بدون ایجاد تنقضات منطقی عمده، شواهد بیشتری را برای تایید این ایده اضافه می نماید که اجسام ممکن است بتوانند سریع تر از نور حرکت نمایند، بدون اینکه قوانین فیزیکی را که می شناسیم زیر پا بگذارند.

این مطالعه تازه مبتنی بر کار قبلی بعضی از همین محققان است که معتقدند ناظران فوق نوری می توانند به پیوند مکانیک کوآنتومی با نظریه نسبیت خاص انیشتین یاری نمایند (دو شاخه از فیزیک که در حال حاضر نمی توان آن ها را در یک نظریه فراگیر برای توصیف گرانش، با یکدیگر تطبیق داد.)

در بسط نسبیت خاص نمی توان اجسام را ذرات نقطه مانندی در نظر گرفت که در حالت سه بعد مکان به اضافه یک بعد زمان مدل سازی می کردیم. در عوض، برای درک آنچه ناظران در رفتار یک جزء فوق نورانی ممکن است شاهد آن باشند، باید به انواع نظریه های میدان رجوع کنیم که زیربنای فیزیک کوآنتوم هستند.

بر اساس این مدل تازه، اجسام فوقِ نوری مانند ذره ای هستند که مثل یک حباب در فضا منبسط می شوند؛ تا حدودی شبیه به موج در یک میدان. از سوی دیگر، جسمِ پرسرعت چندین تایم لاین (خط زمانی) متفاوت را تجربه خواهد نمود.

با این حال، سرعت نور در خلأ حتی برای ناظرانی که سریع تر از آن حرکت می نمایند ثابت می ماند و این یکی از اصول اساسی انیشتین را حفظ می نماید؛ اصلی که قبلا فقط در رابطه با ناظرانی که از سرعت نور کمتر حرکت می کردند (یعنی همه ما) در نظر گرفته می شد. بنابراین، بسط نسبیت خاص ایده ای عجیب و غریب به نظر نمی رسد.

بیشتر بخوانید:

• کشف یک راه تازه برای سفر در زمان | چگونه بدون پارادوکس گذشته را تغییر دهیم؟

با این حال، محققان اذعان دارند که تغییر به یک مدل فضا-زمان 1+3 اگرچه سوالاتی را جواب می دهد، اما پرسش های تازه تری هم ایجاد می نماید. اگر حق با این فیزیکدانان باشد، در نسبیت خاص بسط داده شده، ذرات کیهان همگی دارای خواص خارق العاده ای خواهند بود.

یکی از سوالات مطرح شده به وسیله این تحقیق این است که آیا ما هرگز قادر به مشاهده این رفتار خواهیم بود یا نه، اما پاسخ به آن به زمان بسیار بیشتر و دانشمندان بسیار بیشتری احتیاج دارد.

این تحقیق در Classical and Quantum Gravity منتشر شده است.